THUG - The Hate U Give - Nienawiść, którą dajesz Autorstwa Angie Thomas - Ta powieść trafi każdego!

Bestseller, światowy bestseller, który wam dziś przedstawie to książka która skradła moje serce. Nie jest to romansidło które lubię. Jest to powieść z mocnym przesłaniem, przesłaniem na temat rasizmu wszech ogarniającego nasz świat oraz tolerancji, której brak w dzisiejszych czasach. Przesłanie to zgrabnie wplecione jest w historię amerykańskiej 16 letniej uczennicy Starr.

Historię opisała znana amerykańska raperka, i bynajmniej nie jest to historia z palca wyssana a inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Lekkie pióro Angie oraz proste nie wygórowane słownictwo sprawia że trafi ona do każdego tak naprawdę. Choć ukazuje ona problem czarnoskórych w Ameryce to nie jest to główny nurt, umiejętnie pokazała jak bardzo różnorodny może być rasizm, w jakie kierunki i kogo może dotyczyć. Nie jest to pierwsza książka Angie Thomas, ale pierwsza która ma tak wysokie notowania, tak dobre opinie, i wcale mnie to nie dziwi. Co sprawiło że powstała ta powieść? Inspiracją było najprawdopodobniej morderstwo czarnoskórego nastolatka, który został zastrzelony przez białego policjanta. Nie jest to niby jedyny taki przypadek, bo podobnych, realnych historii może być znacznie więcej niżby się wydawało i można się tylko domyślać dlaczego akurat ta historia skłania Angie do stworzenia THUG.

Główną bohaterką, dzięki której możemy zgłębi wyżej wymienione problemy jest Starr, 16 uczennica która pochodzi z biednej dzielnicy czarnoskórych, którą biali omijają szerokim łukiem, a nocą nawet nie śnią o tym bo do niej się zbliżyć. Mimo swego pochodzenia, zamieszkania, Starr jest uczennicą bardzo dobrej renomowanej uczelni dla bogatych dzieciaków. Motana między dwoma światami zmienia się, i możemy to obserwować, jednak często wydaje się że bohaterka gubi się i tak naprawdę sama nie wie dokąd zmierza, kim jest tak naprawdę, jaka jest w głębi duszy i jaka chce być, a co najważniejsze nie wie jak ma postąpić by żyć w zgodzie z własnym sumieniem. Po tym jak zostaje aresztowana po tragicznym zajściu jakiego była świadkiem, a jest to zabójstwo przez białego policjanta jej przyjaciela z dzieciństwa, czarnoskórego przyjaciela. Dziewczyna przeżywa traumę, po stracie przyjaciela, i potęguje ją dodatkowo wizyta na komisariacie, to co tam przeżywa sprawia że traci wiarę w policjantów, przestaje im ufać, traci wiarę w sprawiedliwość. Postaci ukazane w książce są bardzo prawdziwe, realistyczne. Nie odniosłam wrażenia ich sztuczności, jak to nie raz bywa. Emocje jakie zostały w książce ukazane oddziałują na czytelnika, co oznacza ze pisarka potrafi pokazać je słowami.

Czytając tą książkę czułam wszystko to co główna bohaterka, ból, cierpienie, nienawiść zagubienie. Tak samo jak i ona motałam się między swoimi uczuciami. Pochłonęła mnie niesamowicie.

Gdy przeważnie wchodząc do księgarni i biblioteki kieruję się założeniem że nie ocenia się książki po okładce to tę można, skromna, estetyczna, niej ma na niej chaosu, a to co najistotniejsze. Główna bohaterka, przekaz w postaci tytułu i dwie opinie:

ZNAKOMITA – John GREEN

Każdy powinien to przeczytać – Becky Albertalli

To wszystko, przynajmniej według mnie skłania do sięgnięcia po tę książkę. Jednak to tylko moje zdanie.

Powiem Wam że gdy otrzymałam książkę od wydawnictwa Papierowy księżyc, za którą bardzo dziękuję, wiedziałam że doczeka się ona ekranizacji. Już wiem że zanim obejrzy się film warto sięgnąć po lekturę. I to, i to jest w stanie porwać czytelnika, czy też widza. Cieszę się że mogłam przeczytać ją zanim obejrzałam film. Nie zdradzę Wam zakończenia książki, zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę, nie zawiedziecie się.

„Tytuł filmu i książki Thomas nawiązuje do używanego przez Tupaca Shakura sformułowania „Thug life”, czyli akronimu słów: The Hate U Give Little Infants Fucks Everybody (nienawiść, którą dajesz małym dzieciom, szkodzi wszystkim). Tupac uważał, że każdy zbiera to, co posieje, a rany jakie sobie zadajemy, przechodzą z pokolenia na pokolenie. Jeśli ludzie nie przestaną się krzywdzić, ich dzieci będą miały takie same problemy.”

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: